O SPEKTAKLU

Solo “Części ciała” jest efektem choreograficznej fascynacji twarzą. Performans bada zarówno jej anatomię i fizjologię, jak i zdolność do bycia nieustannie zmieniającym się obrazem, generującym znaczenia, emocje i tożsamości. Tradycyjnie twarz uważana jest za nośnik prawdy, interfejs sfery psychicznej człowieka, a język jej analizy naładowany jest romantyczną mitologią. Twarz jest częścią ciała, na którą zwracamy szczególną uwagę i która najbardziej uaktywnia empatię na poziomie neuronów lustrzanych. Jednocześnie – jak w przypadku innych części ciała – jej używanie i postrzeganie podlegają historycznym przemianom i specyficznym nakazom. Skąd wzięła się charakterystyczna dla tańca współczesnego obsesja na punkcie neutralnej twarzy i co ta neutralność miałaby właściwie oznaczać? Jaki jest związek groteski i kobiecej podmiotowości? Co współczesna choreografia twarzy mówi nam o kulturowej opresji?

Ramona Nagabczyńska – Tancerka i choreografka pracująca na rynku polskim i międzynarodowym. Uczyła się w Ogólnokształcącej Szkoly Baletowej w Warszawie, w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem oraz w London Contemporary Dance School w Londynie. Wśród zespołów i artystów, z którymi współpracowała są: Fleur Darkin, Ula Sickle, David Wampach, Alex Baczyński-Jenkins, Marta Ziółek, Sjoerd Vreugdenhil, Emma Martin, Rebecca Lazier, Gosia Wdowik, Paweł Althamer, Paulina Ołowska oraz Clod Ensemble, z którymi stale współpracuje od 2008 roku. Do prac należą m.in. New (Dis)Order (2012), który został wybrany w 2014 do sieci Aerowaves, Re//akumulacja (2012), performans galeryjny The Way Things Dinge (2014), solo pURe (2015), MORE (2017), performans galeryjny Networking (2018/19), Części ciała (2019) również wybranego do sieci Aerowaves oraz Silenzio! (2021) wyprodukowanego przez Nowy Teatr w Warszawie.

Ramona jest jedną ze współzałożycielek kolektywu Centrum w Ruchu.

PRZED UDZIAŁEM W WYDARZENIACH FESTIWALU ZAPOZNAJ SIĘ Z WARUNKAMI UCZESTNICTWA ZWIĄZANYMI Z PANDEMIĄ COVID-19 DOSTĘPNYMI TUTAJ